مطالعة ویژگی‏های مکانیکی و ریخت‏شناسی چندسازۀ آرد کلش برنج تیمارشده با سیلان/ پلی‏پروپیلن

در این پژوهش تأثیر غلظت و زمان تیمار سیلانی آرد کلش برنج بر مقاومت های مکانیکی و ریخت شناسی چندسازۀ حاصل از آرد کلش برنج/ پلی پروپیلن بررسی شده است. از محلول تری‏ اتوکسی ‏وینیل سیلان در دو غلظت 5 و 10 درصد، که هر غلظت دارای دو زمان غوطه وری 45 و 90 دقیقه بودند، برای تیمار آرد کلش برنج به ‏عنوان پرکننده استفاده شد. همچنین از پلی ‏پروپیلن، به ‏عنوان ماتریس به میزان 65 درصد وزنی، و انیدرید مالئیک (mapp)، به عنوان جفت کننده به میزان 5 درصد وزنی، در ساخت همۀ نمونه ‏های آزمونی استفاده شد. برای اختلاط مواد اولیه از دستگاه هک و برای ساخت نمونه ‏های استاندارد آزمون از روش قالب گیری تزریقی استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که چندسازۀ حاوی آرد کلش برنج تیمار شده با محلول سیلان در غلظت و زمان ‏های ذکرشده در مقایسه با چندسازۀ بدون تیمار باعث افزایش چشمگیری در ویژگی‏ های خمش و کشش (مدول و مقاومت) شد. همچنین افزایش در غلظت و زمان تیمار سیلانی در بین نمونه‏ های تیمارشده نیز باعث افزایش در ویژگی های خمشی و کششی شد. با توجه به نتایج به دست آمده از بررسی ریخت شناسی چندسازه ها، مشخص شد تیمار سیلانی باعث بهبود در چسبندگی سطح مشترک پرکننده/ ماتریس، پراکنش بهتر پرکننده در ماتریس، و در نهایت باعث افزایش معنی داری در ویژگی‏های مکانیکی می‏شود.